Fysiek gezien is inademen zuurstof opnemen en
uitademen koolzuur afgeven. Wanneer de in-en uitademing in de juiste
verhouding tot elkaar functioneren zullen zij evenredig net zoveel
zuurstof opnemen als koolzuur afgeven. Bij
hyperventilatie is die verhouding verdwenen. Door de versnelde
inademing vermindert het koolzuurgehalte in het bloed . Medisch gezien
is de oorzaak van hyperventilatie dus het versnelde ademen. Door mijn
praktijkervaring met hyperventilatie kijk ik er echter anders naar.
Mensen die hyperventileren kijken vaak naar zichzelf door de bril van
een ander. Zij durven hun unieke eigenheid geen gestalte te geven . Dit
geeft veel spanningen, om dit niet te voelen gaat men subventileren
(minimaal inademen). Na een langdurige periode van subventileren neemt
de adem zelf het initiatief over. Het doet wat de persoon in kwestie
zelf niet doet, namelijk volledig ademen. Feitelijk is hyperventilatie
dus een reactie op subventilatie. Je kunt het zien als het
zelfherstellend vermogen van ons organisme die weigert om nog langer
spanningen vast te houden. Mensen die hyperventileren manipuleren hun
ademhaling Ze accepteren hun ademhaling niet, omdat ze zichzelf niet
accepteren. De ademhaling is dus een condensatie geworden van een niet
accepterende houding. Bevrijdend Ademwerk maakt je bewust hoe je dat niet
accepteren met je adem doet.